In onze serie interviews & gesprekken treffen we ditmaal Eric Konings, Sports Betting Integrity Officer bij Unibet. Een gesprek over het belang van regulering, de bescherming van de consument, de stroperigheid van politieke besluitvorming, het verkeerd gevoerde debat over matchfixing, en de mogelijkheden tot online vroegsignalering bij mogelijke kansspelproblematiek.
Samen met andere online operators is Unibet verenigd binnen Speel Verantwoord, van waaruit het Preventiefonds Kansspelen is opgericht – die op haar beurt weer initiatieven op het gebied van verantwoord spelen ondersteunen. Hoe werkt dit precies – en wat doet Speel Verantwoord voor de operators?
Unibet is inderdaad lid van Speel Verantwoord. De doelstelling van Speel Verantwoord is vrij simpel: hetgeen waar wij voor staan, een veilig en verantwoord spelaanbod, goed voor het voetlicht brengen. Door ons als online aanbieders te verenigen, zijn wij beter in staat onze doelen na te kunnen streven. We hebben intussen een zekere geloofwaardigheid opbebouwd, zowel binnen de branche als erbuiten. We zijn een constructieve gesprekspartner richting KSA en het ministerie van V&J.
Opgezet door Speel Verantwoord, maar wel volledig onafhankelijk opererend, is het Preventiefonds Kansspelen. De binnen Speel Verantwoord verenigde online aanbieders hebben hierbij gezamenlijk een bedrag ingelegd dat besteed mag worden aan goede initiatieven. Dit Preventiefonds heeft in mei vorig jaar het Centrum voor Verantwoord Spelen uitgekozen als eerste beneficiënt, vanwege jullie focus op verantwoord spelen, consumentenbescherming, en toeleiding naar zorg.
Hoe duid jij de ontwikkelingen op het gebied van regulering. Wat gaat volgens jou goed, wat niet, en welke zaken zouden meer aandacht verdienen?
Om met het goede te beginnen: wij zien het als positief dat er überhaupt gereguleerd gaat worden. Want hoe logisch of vanzelfsprekend dit binnen het huidige online landschap ook mag lijken, in historisch perspectief is het heel wat. En hoewel allemaal wat traag, is dit voornemen om over te gaan tot goede en gezonde regulering pure winst te noemen.
Wij zien het als positief dat er überhaupt gereguleerd gaat worden. Want hoe logisch of vanzelfsprekend dit binnen het huidige online landschap ook mag lijken, in historisch perspectief is het heel wat.
Dit brengt mij meteen bij de minder goede punten. De eerste is een heel voor de hand liggende: het duurt allemaal veel te lang! Na jaren van voortploeteren en uitstel leek de datum 1 januari 2015 toch redelijk vaststaand voor vergunningverlening, als begin van een gereguleerd online kansspellandschap. Echter, we zitten nu intussen al begin juni 2015, met nog een tweede vragenronde in aantocht, een lange behandeling in de Tweede Kamer, en vervolgens ook nog de benodigde goedkeuring door de Eerste Kamer. Nu al praat men over medio 2016 als begindatum, en zelfs 1 januari 2017 wordt genoemd.
In het verlengde hiervan ligt mijn tweede punt van kritiek. Een van de hoofddoelstellingen van het kansspelbeleid is bescherming van de consument. Maar diezelfde consument speelt nu al jarenlang online, onbeschermd door goede wetgeving. Een miljoen spelers, hè! En met vertragingen zoals net genoemd blijven deze spelers onverminderd in de kou staan.
Een van de hoofddoelstellingen van het kansspelbeleid is bescherming van de consument. Maar diezelfde consument speelt nu al jarenlang online, onbeschermd door goede wetgeving. Een miljoen spelers, hè! En met vertragingen zoals net genoemd blijven deze spelers onverminderd in de kou staan.
Waar zou ons inziens meer aandacht voor moeten zijn? Voor het gegeven dat heel veel mensen plezier halen uit het deelnemen aan kansspelen, dat veel mensen het leuk vinden online een gokje te wagen. Of dat mensen er plezier uithalen hun kansen te maximaliseren door beter te willen worden in iets, zoals bij poker of bij sportweddenschappen. Het is goed ons ervan bewust te zijn dat er bij kansspelen sprake kan zijn van problematisch speelgedrag of verslavingsgevaar, maar het is ook goed om ons te realiseren dat het overgrote deel van de spelers plezier haalt uit de verschillende kansspelproducten.
Vroeger heb ik op serieuze basis sportweddenschappen gedaan, als speler dus, een beetje zoals jij (Rolf Slotboom, de interviewer) op professionele basis hebt gepokerd. Ik heb daarbij een aantal dingen geleerd die je ook kunt toepassen op je dagelijkse leven, en ik weet dat veel andere pokeraars of sportwedders dat ook doen. De belangrijkste les is waarschijnlijk: niet result-oriented denken. Dit houdt in dat je vooraf op basis van de kennis die je op dat moment hebt de best mogelijke beslissing neemt – en als dat het geval is, dan accepteer je de uiteindelijke uitkomst van jouw keuze, ook als deze uitkomst negatief zou zijn. En dan zou je dus de volgende keer, ceteris paribus, weer exact dezelfde keuze maken. Het gaat om het wegen van kansen, het maken van inschattingen en analyses, en het gebruikmaken van een visie danwel tactiek die zich op de lange termijn uitbetaalt, ongeacht het resultaat op de korte termijn – waarin factoren als geluk en variantie een grote rol spelen. Het is deze instelling die ook goed toepasbaar is in het privéleven, op de arbeidsmarkt, op de woningmarkt. Je kiest, en blijft erachter staan. Je hoort mensen regelmatig terugkomen op hun keuzes omdat ze “met de kennis van nu” iets anders gedaan zouden hebben. Alsof je achteraf pas bepaalt of je weddenschap, of de manier waarop je een bepaalde hand in poker hebt gespeeld, de juiste was. Zo werkt het niet, toch?
Ik heb vroeger op serieuze basis sportweddenschappen gedaan, als speler dus. Hierbij heb ik een aantal dingen geleerd die je ook kunt toepassen op je dagelijkse leven, en ik weet dat veel andere pokeraars of sportwedders dat ook doen. De belangrijkste les is waarschijnlijk: niet result-oriented denken.
Recentelijk heeft Unibet harde kritiek gekregen van PvdA-politica Mei Li Vos. Jullie zouden de afgesproken regels om je niet expliciet op Nederlandse klanten te richten aan jullie laars lappen, en op grond daarvan zou zij jullie een toekomstige licentie willen weigeren. Heeft zij gelijk?
Nee, dat heeft zij niet. De KSA heeft prioriteringscriteria opgesteld, en die respecteren wij. De KSA heeft ons hiervan ook bevestiging gegeven. De KSA handhaaft wel degelijk op aanbieders die dit niet doen, en heeft inmiddels ook een aantal boetes uitgedeeld. Men is voornemens is om aanbieders die een boete hebben gehad uit te sluiten van een licentie, en dit zou voor Unibet een vervelende ontwikkeling zijn. Unibet streeft ernaar in iedere markt waarin we actief zijn op basis van een lokale licentie ons product aan te kunnen bieden, en het zal geen verrassing zijn dat Nederland hierop geen uitzondering is. Het is ook niet alleen in het belang van de grote aanbieders dat zij een licentie kunnen bemachtigen. Ook in het kader van kanalisatie is dit belangrijk – en die kanalisatie is weer een absolute bodemvoorwaarde voor een succesvolle regulering, zoals de KSA zelf ook stelt.
Unibet komt ook regelmatig positief in het nieuws. Zo heeft jullie “Player Safety – Early Detection System” een eGaming Review Award gewonnen voor Innovatie van het Jaar 2014. Kun jij in begrijpelijke taal uitleggen wat dit systeem doet?
Het is een systeem om proactief online speelgedrag te monitoren. Het systeem kan op basis van ingebouwde indicatoren zelfstandig spelersgedrag monitoren, en vroegtijdig een melding geven wanneer een klant zich zodanig gedraagt dat zijn speelgedrag problematisch zou kunnen worden. In een vroegtijdig stadium dus, waardoor je niet hoeft te wachten tot het kalf verdronken is, maar risicovol gedrag vroegtijdig kunt bijsturen nog voordat er sprake is van ernstige problematiek. Een voorbeeld van zou kunnen zijn een speler met een enigszins onlogisch patroon van deposits en withdrawals, een speler die al vrij snel na aanmelding zijn zelf vooraf opgegeven limieten wil verhogen, een speler die geregeldabusive behavior vertoont, of een speler die bij winstsessies stopt maar bij verlies om steeds hogere inzetten gaat spelen.
Ons Player Safety – Early Detection System kan op basis van ingebouwde indicatoren zelfstandig spelersgedrag monitoren, en vroegtijdig een melding geven wanneer een klant zich zodanig gedraagt dat zijn speelgedrag problematisch zou kunnen worden. In een vroegtijdig stadium dus, waardoor je niet hoeft te wachten tot het kalf verdronken is, maar risicovol gedrag vroegtijdig kunt bijsturen nog voordat er sprake is van ernstige problematiek.
Ons PS-EDS systeem herkent in een vroegtijdig stadium dit soort indicatoren van mogelijk toekomstig problematisch speelgedrag, en wij volgen deze meldingen vaak op door contact te zoeken met de speler zelf. Uiteindelijk draait het er allemaal om dat de klant zélf inzicht krijgt in het eigen speelgedrag, en het is onze verantwoordelijkheid daarbij te helpen. We kunnen wel zeggen: “jij bent een risicospeler en we sluiten je account, tot ziens”, maar op zo’n manier krijgt de speler dat zelfinzicht niet. De kans is dan groot dat hij geagiteerd raakt, zijn boeltje pakt en doodleuk bij een andere aanbieder gaat spelen, zonder dat hij inzicht krijgt in het eigen speelgedrag. Het is onze ervaring dat dit zelfinzicht leidt tot duurzame oplossingen, zoals het inlassen van een afkoelperiode of het op verzoek van de klant sluiten van zijn account.
Als Unibet zijn wij zeer actief om de kwaliteit van onze processen op een steeds hoger niveau te krijgen. Zo is Maris Bonello van onze afdeling Player Safety actief met allerlei onderzoeken. Iets waar we ons mee bezighouden is het onderscheid tussen mannen en vrouwen. Er zit tussen deze twee groepen een verschil qua spelersprofiel. Mannen spelen hebben bijvoorbeeld een grotere voorkeur voor iets risicovollere spellen, terwijl vrouwen kansspelen iets vaker gebruiken als vorm van escapisme. Dit soort data gebruiken wij dan ook bij de analyse van mogelijke problematiek, om steeds beter te kunnen inschatten hoe groot het risico is op – al dan niet toekomstig – problematisch speelgedrag bij iedere individuele speler.
In de discussie rondom matchfixing maak jij je nogal eens boos, omdat verkeerde argumenten zouden worden gebruikt – al dan niet om bewust de discussie een bepaalde richting op te sturen. Hoe zit het nou precies met matchfixing: hoe reëel zijn de gevaren, en welke waarborgen hebben sites als Unibet om matchfixing zowel te voorkomen als bloot te leggen?
Haha, boos is een groot woord, hoor. Laat ik beginnen met te zeggen dat de beschikbaarheid van een in Nederland gereguleerde wedmarkt de integriteit van de Nederlandse sport op geen enkele manier negatief beïnvloedt. Je hoort deze vrees wel vaak, maar empirische onderbouwing hiervoor is er niet.
De werkelijkheid is dat voor de overgrote meerderheid van gefixte wedstrijden gebruik wordt gemaakt van de markt in Azië, waar een voor criminelen fijne combinatie van factoren is: weinig toezicht, grote liquiditeit (wat betekent dat je grote weddenschappen kunt plaatsen, en dus ook veel kunt winnen in geval van de gewenste uitslag), en gebrek aan transparantie. Vergelijk dit met de gereguleerde markt zoals wij die in vele Europese landen al kennen, en waarbij Nederland zich gaat aansluiten. Op deze markt is het voor criminelen vrijwel onmogelijk onder de radar te blijven. Ten eerste is deze markt zodanig transparant, door uitgebreide Know Your Customer-processen, dat we precies weten wie er bij ons in de winkel komt. Ten tweede is de liquiditeit bij wedkantoren als Unibet slechts een fractie van de liquiditeit in Azië. In Europa werken gereguleerde wedkantoren verder intensief samen met overheden, toezichthouders en sportfederaties. De operators beschikken over transactionele data, en zullen niet aarzelen deze te overleggen aan autoriteiten in het geval van een specifiek verzoek om informatie in het kader van een onderzoek. Dit alles overziend: in welke van deze beide markten denk je dat professionele matchfixers zich het liefst begeven?
Ons Player Safety voor de overgrote meerderheid van gefixte wedstrijden gebruik wordt gemaakt van de markt in Azië, waar een voor criminelen fijne combinatie van factoren is: weinig toezicht, grote liquiditeit, en gebrek aan transparantie.
Ik begrijp dat een eerste reflex kan zijn om in het kader van matchfixing te wijzen op makkelijk beïnvloedbare spelelementen zoals het bewust pakken van een gele kaart, maar ik wijs er wel graag op dat dergelijke spot bets niet het grootste probleem zijn. Dergelijke weddenschappen worden alleen op grote evenementen aangeboden, waarbij voor de sporter de financiële prikkel ontbreekt zich hieraan te wagen. Dit ook vanwege de beperkte liquiditeit: je kunt op zo’n weddenschap een paar tientjes kwijt, meer niet. Het zijn de grote markten met grote liquiditeit, met name de zgn. Aziatische handicap, waar de aandacht naar uit zou moeten gaan.
Op de hoorzitting van 21 mei stelde NOC*NSF onder meer dat de sport dit probleem niet alleen kan oplossen. Daar hebben zij gelijk in. De Europese Conventie over matchfixing stelt dit bijvoorbeeld ook, en pleit voor samenwerkingsplatformen bestaande uit alle stakeholders: politie, justitie, de sportwereld en de wedkantoren. In Nederland is samenwerking tussen online wedkantoren en de Nederlandse sportwereld soms wat moeizaam. Ik denk dat de online wedkantoren een significante bijdrage zouden kunnen leveren aan het Nationaal Platform Matchfixing. Immers, bestrijding en voorkoming van matchfixing dienen over de gehele breedte te gebeuren, waarbij alle stakeholders samenwerken om de integriteit van de sport te bewaken.
Ik denk dat de online wedkantoren een significante bijdrage zouden kunnen leveren aan het Nationaal Platform Matchfixing. Immers, bestrijding en voorkoming van matchfixing dienen over de gehele breedte te gebeuren, waarbij alle stakeholders samenwerken om de integriteit van de sport te bewaken.